کاخ موزه باغچه جوق از بناهای شاخص ایرانی با قدمتی تاریخی از عهد قاجارها، مقر حکومتی اقبال السلطنه، سردار ماکو به شمار می رفت. ساخت این کاخ موزه از زمان پاشاخان پدر اقبال السلطنه شروع و در دوره حکومتی وی به پایان رسید. این بنای شاخص با معماری بدیعش در مرکزیت باغی با چشمه ای پر آبو درختان کهن و متنوع، به مساحتی در حدود 11 هکتار قرار گرفته است.

کاخ از مصالح سنگی و آجری با پنجره و اُرُسی های بزرگ، ساخته شده و جلوه گر تمام و کمال معماری قاجاری است. فضا های داخلی آن با گچبری، نقاشی و آینه کاری مزین گشته، همچنین در برخی از قسمت های نما مجسمه های بسیار زیبای گچی به چشم می خورند.

بنا از دو طبقه تشکیل شده و شامل قسمت هایی نظیر تالار اصلی، اتاق ها، سرسرا، ایوان و راه پله است. سقف آن به دلیل موقعیت جغرافیایی منطقه، شیروانی ساخته شده تا از جمع شدن باران و برف بر روی آن جلوگیری شود. اولین برخورد با این کاخ، سردری فاخر برگرفته از معماری روسی و تزییناتی قاجاری است. هشتی بی شک بهترین محل گذر و تعامل با دیگر است و این قسمت از کاخ، با سقف گچکاری شده و کاربندی هایی زیبا به همراه نقاشی هایی با خطوط نیلی و طلایی تزیین شده و نظر گردشگران بسیاری را به خود جلب می کند.

از دیگر مکان های دیدنی باغچه جوق، اتاقی با دیوار های صورتی مشهور به اتاق چهره است. انعکاس اشعه های خورشید از میان پنجره هایی با شیشه های رنگی، جذابیت این فضا را دو چندان کرده است.

اتاق موزه خانوادگی با تصویری از افرادی چون تیمور تیموری ملقب به اقبال السلطنه، آنالی خانم، عزت الله خان، مرتضی قلی خان، دیگر فضای گردشگری این کاخ به شمار می رود.

حوضخانه کاخ باغچه جوق با آینه کاری هایی چشم نواز، در نوع خود از نمونه های شاخص است که به هنگام جوشیدن آب در حوض، انعکاسش در آینه ها منظره ای بدیع را به تصویر می کشد.

درهای این بنا از سال 1364 خورشیدی برای بازدید عموم گشوده شد و در تیرماه سال 1375 با شماره 1739 به ثبت میراث ملی ایران در آمد. در میان سال های 1382-1383 خورشیدی بخش هایی از عمارت،

فضاهای خدماتی و محوطه بازسازی شدند و زیبایی این قصر دو چندان شد. هم اکنون کاخ باغچه جوق به دلیل شاخص بودنش به موزه تبدیل شده و از گران قیمت ترین اشیا قرار گرفته در آن می توان به اولین گرامافون ایران اشاره کرد.