در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود و اغلب بر فراز آن ها آتشی روشن می کردند تا به هنگام تاریکی هوا نیز قابل روئیت باشند. در ایران نیز تعداد زیادی از این میل ها ساخته شده است که تاریخچه ای کهن دارند. از میان میل رادکان علاوه بر جنبه کاربردی اش، اثر هنری چشم نواز و بسیار زیبایی است که در استان خراسان رضوی قرار گرفته است. برج رادکان بنایی است به جا مانده از دوران ایلخانیان و طبق کتیبه های به جا مانده از آن دوران در سال 660 قمری ساخت آن به اتمام رسید. عده بسیاری بر این باورند که خواجه نصیر الدین طوسی سازنده آن بوده و از آن به منظور کارهای نجومی استفاده می کرده و برخی میل رادکان را شبیه به آرامگاه های دوره دیلمیان می پندارند و معتقدند بنا محل دفن بانو مطلع الشمس است، اما تا به حال منبع موثقی برای این گفته ها یافت نشده است. در نوشته های هرتسفلد، کاربرد میل رادکان را به محل دفن ارغون خان نسبت داده است.

بنای این برج دوار، محیطی با قطر 20 متر را به خود اختصاص داده است و ارتفاعش به 36 متر می رسد. معماری منحصر به فرد برج رادکان تا ارتفاع 2.5 متری از سطح زمین به شکل 12 وجهی است و مابقی آن به وسیله 36 نیم ستون با آجرکاری هایی بسیار ظریف و زیبا، پوشش داده شده تا در نهایت گنبد مخروطی شکل بتواند به راحتی بر روی پلان دایره ای شکل قرار گیرد. فضای داخلی آن نیز پلان دایره شکل به قطر 14 متر تشکیل می دهد و روزنه های ایجاد شده بر روی گنبد، پرتوهای زیبای خورشید را در طول روز به داخل هدایت می کند. پیش از قرار گرفتن گنبد بر روی ساقه برج، نمایی چشم نواز از کتیبه ای با خط کوفی به چشم می خورد. آجرکاری های عجین شده با گچبری ها، نمایی فاخر را به تصویر می کشند. آنچه از این بنا نمایان است بی شک آمیزه ای تمام عیار از ذوق و هنر ایرانی و تبحر استادکاران معمار زمان گذشته است زیرا توانایی ساخت بنایی را داشتند که در طی 8 قرن همچنان پایدار و استوار باقی مانده است.

گفته شده است میل رادکان کاربردی نجومی داشته و از آن برای فهمیدن زمان درست رسیدن 4 فصل سال مورد استفاده قرار می گرفت. آنچه از بنا قابل مشاهده است، قرار گیری محل درب ورودی است که دقیقا در راستای طلوع آفتاب در انقلاب زمستانی و غروب آفتاب در انقلاب تابستانی است.

میل زیبا و تاریخی رادکان با شماره 146 در 15 دی ماه سال 1310 به ثبت میراث ملی ایران رسید.