می توان از شهر یزد به عنوان یکی از زیباترین و جذاب ترین شهرهای ایران نام برد، شهری که برای یک بار هم که شده باید به آن سفر کرد و از زیبایی هایش لذت برد. آتشکده یزد به عنوان نیایشگاه زرتشتیان یکی از محبوب ترین نقاط گردشگری این شهر به شمار می رود.
این معبد در سال 1934 در دوران پهلوی ساخته شد و آتش مقدس یا آتش بهرام زرتشتیان را در پناه خود گرفت. مردم ایران در زمان ساسانیان پیرو آئین زرتشتی بوده اند، در این دین آتش عنصری مقدس به شمار می رود و نمادی از قدرت پروردگار است. از این رو نگه داشتن و روشن نگه داشتن آن در نیایشگاهشان برای پیروان این آئین امری بسیار مهم و ضروری تلقی می شد.
از این آتشگاه به عنوان آتشگاه بهرام نیز یاد می شود، مکانی بسیار مقدس با درجه معنوی بسیار بالا در بین زرتشتیان که عبادت ها و مناسک خاصشان را در آن انجام می دهند. ساختمان اصلی آن در میان حیاطی بسیار وسیع قد برافراشته و با درختان کاج، سدر و سرو احاطه گردیده و سر در بنا با نقش فروهر و شعار زرتشتیان مزین گردیده و ستون ها، نقش نگاره ها و کاشی کاری هایش شکوه این بنا را دو چندان کرده است.
جلوی ورودی آتشگاه نیز یک حوضچه دوار به چشم می خورد. به طور کلی طراحی این بنا با الهام از ساختار آتشکده پارسیان در هندوستان انجام شده است. می توان از آتش مقدس به عنوان اصلی ترین و مشهورترین عنصر این آتشگاه نام برد، آتشی فروزان در طی 1500 سال که ابتدا از معبد ناهید پارس در اردکان به شهر یزد و سپس به مکان فعلی اش منتقل گردید.
این آتش در اتاقی و درون جامی فلزی حفاظت می شود و علاقمندان تنها می توانند از پشت پنجره نظاره گر آن باشند. فقط روحانیان مسئول می توانند وارد اتاق حفاظت شوند و ورود دیگران ممنوع خواهد بود. زرتشتیان با در نظر گرفتن قوانینی خاص برای انجام مناسک مذهبیشان در آتشگاه حضور می یابند. مردان حتما با لباس و کلاه سفید و زنان با روسری سفید و همگی بدون کفش وارد آتشگاه می شوند.
