یخدان لنگر مربوط به دوره قاجار و در روستای لنگر، بخش ماهان شهرستان کرمان واقع شده است.در گذشته و در زمانی که هنوز تکنولوژی‌های بشری وسایلی مانند یخچال رو نساخته بود، مردم مناطق گرمسیر ایران با استفاده از هوش خود و به‌کارگیری طبیعت برای روزهای گرم سال یخ ذخیره می‌کردند.روش کار بیشتر یخچال‌ها به این صورت بوده است که پس از ساختن آن با دیوارهای قطور که اجازه کمترین انتقال انرژی را می‌داد، در شب‌های سرد زمستان مقداری آب تمیز به آن هدایت می‌کرد تا یخ زده و شب بعد روی این لایه یخ‌زده یک لایه دیگر اضافه می‌شد،زیرا مقدار آبی که هر شب روی توده‌های منجمد از یخ‌های قبلی هدایت می‌شد تا حدودی بود که سرمای یک شب بتواند آن را منجمد سازد یا به عبارت دیگر ارتفاع آب روی سطوح یخ گیر از چند سانتی‌متر تجاوز نمی‌کرد.

این شرط فنی به خوبی می‌رساند که یخچال سازان مجبور بودند با کمال دقت سطوح یخ‌گیری را طراز کنند.سرانجام در پایان زمستان حجم بزرگی از یخ در یخچال آماده استفاده بود.یخ‌ها را قطعه قطعه کرده و به داخل یخدان که در مجاورت سطوح یخ‌گیری قرار داشت می‌بردند و انبار می‌کردند. در کف یخدان، یک یا چند چاه پیش‌بینی شده بود تا آب هائی که احتمالاً در فصل گرما از آب شدن یخ‌ها به وجود می‌آمد از کف یخدان دور گردد و روی هر طبقه از یخ‌ها مقداری کاه می‌ریختند تا از چسبیده شدن آن‌ها به یکدیگر جلوگیری شود.

این اثردر مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۳۲۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.