کاروانسرای ینگی امام بهعنوان یکی از اماکن دیدنی کرج شناخته میشود و ترکیبی از باغ و کاروانسرا است. میرزا حسین فراهانی نوشته بود: نزدیک مهمانخانه، بقعهای است که از قدیم گنبد ساخته بودند و میگویند دو نفر از اولاد حضرت موسی بن جعفر (ع) در آنجا مدفون شدهاند. در آن زمان این امامزادهها در اینجا ظاهر شدند و چون تازگی داشتند، ینگه امام گفتند و این مکان به همین نام شهرت یافت.(ینگی در ترکی به معنی تازه است).
طبق منابع تاریخی، کاروانسرا به دوره شاه عباس صفوی تعلق داشت و در دوره قاجار دستخوش تغییر و تحولاتی شد.این طور به نظر میرسد که ینگی امام جزو املاک علی اصغر خان اتابک محسوب میشد؛ اما مشخص نیست که ملک موروثی بود یا او آن را تصرف کرده بود. اسناد موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران نشان میدهند که در سال ۱۳۲۸ شمسی، سه دانگ کاروانسرا متعلق به امینالسلطان و سه دانگ دیگر در تصرف اعتصامالسلطنه و همسر امیرنظام بوده است.
در سندی دیگر روستای ینگی امام از اموال امینالدوله و امینالسلطان بود که در دوران هرج و مرج به تصاحب روسها درآمد. در زمان ناصرالدین شاه، وی دستور تعمیر کاروانسرا را داد و باغ مهمانخانه امینآباد در این زمان به بنا افزوده شد. گفته میشود که امینالدوله نصف ینگی امام را در سال ۱۲۹۹ به امینالسلطان فروخت. در مورد وجه تسمیه نام ینگی امام در خاطرات حاج سیاح و میرزا حسین فراهانی مطالبی آمده و میرزا حسین فراهانی آن را ینگه امام و حاج سیاح ینگی امام نامیده بود؛ اما گویا تفاوت خاصی ندارند.
طبق خاطرات حاج سیاح: ینگی امام گویند، چون در این نزدیکیها یک نفر مدعی شده که در خواب دیده در آنجا امامزادهای مدفون است. پس گنبد و دستگاهی ساختهاند و دورش آبادی شده است.
این سازه تاریخی تا سال ۱۳۱۶ هجری قمری پابرجا بود و امروزه در دست مرمت است. کاروانسرای ینگی امام که در روستایی به همین نام در نزدیکی هشتگرد قرار دارد، در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۷۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. در حال حاضر (سال ۱۴۰۱) گردشگران اجازه بازدید از کاروانسرای ینگی امام را ندارند؛ زیرا بهدلیل ساخت و تعمیرات حضور افراد در مکان کاروانسرا خطرساز است.