کاروانسرای زیبای سعدالسلطنه از زیباترین بناهای تاریخی شهر قزوین است. در سال 1272 خورشیدی (1310 قمری) ساخت این بنا به دستور حاکم وقت قزوین، محمدباقر خانه سعدالسلطنه اصفهانی، در زمان ناصرالدین شاه آغاز شد و پس از 2 سال توسط استادکاران اصفهانی و قزوینی به پایان رسید.

این شاهکار هنری با 2.6 هکتار زیربنا، از 400 حجره تشکیل شده است و در ابتدا به عنوان کاروانسرای مهم قزوین برای اسکان مسافران مورد استفاده قرار می گرفت. با گذر زمان سرای سعدالسلطنه کاربری هایی از قبیل فروش کالاهای تجاری، انبار، کارگاه های ساخت محصولات چوبی، فرش بافی، کفش و کارخانه های تولید کشمش و آرد را در خود جای داد. حال هوای امروزه سعدالسلطنه مملو از پویایی و جذابیت های بسیاری است. از صنایع دستی رنگارنگ و چشم نوازش گرفته تا کافه های گرم و صمیمی آن، همه و همه موجب تبدیل شدن آن به یکی از پرطرفدار ترین نقاط گردشگری ایران شده است. 

ترکیب زیبای آجر و کاشی های رنگارنگ به همراه طاق نماهای آجری و مقرنس کاری ها، جلوه منحصر به فردی را به کاروانسرای سعدالسلطنه بخشیده اند. داخل بنای درونگرای کاروانسرا، 4 ایوان در گوشه پلان مربعی خود جای گرفته اند. حجره ها، راسته، چهارسوق، مسجد، حمام، تیمچه، سرا، چایخانه و آب انبار از بخش های گوناگون این مجموعه به شمار می روند با این وجود زیبایی های کاروانسرا تنها به بنای فاخر آن منتهی نشده و بازدید از دیگر بخش های آن همچون موزه شاهنامه و اساطیر و مسجد النبی آن خالی از لطف نیست.

این کاروانسرای بزرگ و با اهمیت شهر با تمدن قزوین، با نام سرای سعد نیز خوانده می شد، اما به دلیل موقعیت قرارگیری آن در کاخ باغ سعادت و یا همان میدان چوگان صفوی به سرای سعادت شهرت یافت.

بناهای تاریخی پیوسته در گذر زمان شاهد اتفاقات بسیاری بوده اند و سرای سعدالسلطنه نیز شاهد لشکر کشی هایی در زمان جنگ جهانی اول بوده است. با شکل گیری این واقعه تاریخی، روس ها به ایران لشکر کشی کردند و عده ای از آن ها در این بنا اسکان یافتند، اما زمانی نگذشت تا انگلیس ها به قزوین آمدند و کاروانسرا را تحت تصرف خود در آوردند. در این مدت بخشی از سرای سعدالسلطنه به انبار آذوقه انگلیسی ها تغییر کاربری داد و سایر قسمت ها به عنوان اسطبل چهارپایان و انبار شکر و قند مورد استفاده قرار گرفت.

کاروانسرای سعدالسلطنه ابتدا در 17 آذرماه سال 1316 با شماره ثبت 1021 به عنوان اثری شاخص از مجموعه بازار قزوین از آثار ملی ایران محسوب شد و با گذشت نیم قرن در 11 مردادماه سال 1357 به صورت مجزا با شماره ثبت 2089 به ثبت میراث فرهنگی ایران رسید.