پل خدا آفرین در نزدیکی منطقه ای به همین نام و بر روی رودخانه ارس قرار گرفته، پلی که در واقع از دو پل مجزا تشکیل شده است. پل اول با طول 160 متر و 15 دهانه در قرن ششم بعد از میلاد و پل دوم که با طول 120 متر و 10 دهانه در دوران صفویه و به فاصله 800 متر از یکدیگر ساخته شد. پایه های پل اول و در واقع قدیمی تر از جنس سنگ و خود پل از آجر ساخته شده است.

پل دوم به کمک سنگ های تراشیده همراه با ترکیبی از سنگ گچ و سنگ آهک بنا گردید. می توان از پل خدا آفرین به عنوان یکی از آثار و بناهای تاریخی ارزشمند استان آذربایجان شرقی نام برد، پلی جذاب که در شهرستان خدا آفرین قرار گرفته است. یکی از پل های خدا آفرین شکسته و تنها نیمی از آن سالم مانده اما پل دوم به طور کامل از گزند آسیب ها و صدمات جان سالم به در برده است. این پل مسیر ارتباطی ایران و قفقاز بوده. پل بزرگ خدا آفرین با شماره 1858 و پل کوچک با شماره 1859 در تاریخ پنجم اسفندماه سال 1376 به عنوان میراث ملی ایران به ثبت رسید.

پل سنگی خداآفرین سازهای بسیار قدیمی است؛ اما هیچ سند یا سنگنوشتهای در بدنه این پلها وجود ندارد که تاریخ و قدمت پل روی آن نوشته شده باشد. ازاینرو، تاریخ دقیق ساخت پل مشخص نیست و به ناچار باید به منابعی بسنده کنیم که ساخت اولیه پل سنگی خداآفرین را به کوروش نسبت میدهند.
برخی باستانشناسان با تحقیقات خود به این نتیجه رسیدهاند که کوروش این پل را ساخت تا بهوسیله آن لشکریان خود را از رود ارس عبور دهد؛ به این دلیل، نام پل سیروس بر آن مانده است. یونانیان کوروش را به نام سیروس میخواندند.