پل آجی چای که در دوره صفوی که بر روی آجی چای (تلخه رود) واقع شده است. یکی از پل‌های مهم و تاریخی شهر تبریز و تنها گذرگاه ایران به غرب و بخشی از مسیر جاده ابریشم بوده است.
این پل دارای ۱۶ دهنه به شکل هلالی و جناغی و طول ۱۰۰ متر و عرض ۵ متر است و اولین بار در سفرنامه متعلق به ونیزی‌ها در دوره شاه اسماعیل صفوی از آن یاد شده است
آجی چای کورپوسی، پل آجی چای، پل تلخه رود و چند نام دیگر، همگی به پلی دلالت می‌کنند که بازگوکننده بخشی از تاریخ و تمدن شهر تبریز است. این پل قدیمی و دوست داشتنی که به نوعی، نماد شهر تبریز نیز محسوب می‌شود، یادگاری عظیمی از گذشتگان است که حداقل قدمت آن به دوران صفویان و قاجاریان باز می‌گردد. عظمت و زیبایی این پل که شکوه خاصی به یکی از مهم‌ترین رودخانه‌های شمال غرب کشور، یعنی تلخه رود داده است
همانطور که پیشتر اشاره شد، پل آجی چای دارای ۱۶ دهنه است. این ۱۶ دهنه مجموعا پلی ساخته‌اند که طول آن ۱۰۵ متر بوده و عرضش به ۵ متر می‌رسد. جالب است بدانید که پل دیگری به نام پل قاری نیز در شهر تبریز قرار دارد که از حیث ابعاد شبیه این پل است. از ۱۶ دهنه پل آجی چای، ۱۳ دهنه دارای طاق جناغی بوده و ۳ دهنه نیز با طاق هلالی تزئین شده‌اند. از آنجایی که این پل بارها و بارها تحت تاثیر سیل و طوفان‌های شدید بوده و دچار آسیب‌های فراوانی شده، این پل آجری که دارای لاشه‌های سنگی در پایه‌های خود نیز هستند، تاکنون یک بار در زمان ولیعهد عباس میرزا و بار دیگر در سال ۱۳۸۰ مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است. البته اکنون نیز کارهایی با هدف ایجاد نورپردازی در آن انجام می‌گیرد. به خاطر همین بازسازی‌های فراوان، امروزه این پل، دارای معماری خاص و مشخصی نیست.
