موزه صدا (خانه تاریخی امیر پرویز) یکی از جالبترین موزهها و دیدنی های تبریز است که آن را میتوان حنجرهای برای طنیناندازی افکار هنری موسیقیدانان، اساتید، پژوهشگران و جوانان هنردوست آذربایجانی تلقی کرد. این موزه در خانه تاریخی امیر پرویز قرار دارد که با بنایی دو طبقه، دارای آجرکاریهای زیبا، درب و پنجرههای چوبی و نمای ورودی دیدنی است و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه صدا تبریز اولین موزه تخصصی صدا در کشور است که در دل خانه تاریخی امیر پرویز، دریچهای رو به دنیای زیبای موسیقی گشوده است. در این موزه منحصربهفرد، گنجینهای ارزشمند از اشیاء و ادوات موسیقی در تالارهایی مجزا به نمایش گذاشته شده است. هر تالار با نام هنرمندی از عرصه موسیقی به معرفی انواع سازهای مضرابی، کوبهای، زهی، کلاویه دار، بادی و… میپردازد. جالب است بدانید در این موزه خوش صدا علاوه بر سازهای متنوع و دلانگیز از گوشه گوشه ایران و جهان، مجموعهای کامل از کلون و کوبههایی خاطرهانگیز، زنگوله های تاریخی از روزگار صفویه تا به امروز، آرشیو صوتی گوشنواز، شهرفرنگ، ادوات آیینی و کتابخانهای تخصصی نیز به نمایش درآمده است تا برای دوستداران فرهنگ و هنر این سرزمین محفلی معتبر، صمیمی و خاطرهساز باشد. از دیگر جذابیتهای موزه صدا تبریز، قرارگیری آن در خانه تاریخی امیرپرویز است که میزبان این موزه بینظیر شده است. این بنای آجری زیبا یادگاری ارزنده از دوران قاجار و پهلوی اول محسوب میشود که در سال 1384 نیز در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
موزه صدا، این صندوقچه ارزشمند هنری، ماحصل چهل سال فعالیت حسین ساجدی پژوهشگر و هنرمند خوشذوق تبریزی ست که پس از سالها مجموعهداری سرانجام در سال 1397 توانست خالق موزه منحصربهفرد صدا باشد تا نواها و سازهای موسیقی را در این گوشه از تاریخ ماندگار کند.
بخش های موزه صدا تبریز
طبقه دوم
تالار ادوات صوتی (تالار استاد اقبال آذر) : در این تالار ادوات صوتی مختلفی چون: انواع فونوگرافها، رادیوهای نفتی و لامپی، گرام، آپارات، گرامافونهای هندلی، چراغ شام غریبان، آخرین نسل از تلویزیون مبله در ایران و… به نمایش گذاشته شده است.
تالار سازهای مضرابی (تالار استاد سلیمی): در این تالار نمونههایی از سنتور، ساز شورانگیز، تار ایرانی، تنبور، سه تار، چنگ، رباب، ماندولین، قدیمیترین سیتار (نوعی ساز هندی) نقاشیشده و … به معرض نمایش گذاشته شده است.
تالار سازهای بادی (تالار استاد بابایان) : در این تالار انواع سازهایی چون: ساکسیفون، بالابان، سازدهنی، نی، شیپور قره نی، ترومپت، کلارینت دستساز، بزرگترین طوبا و … وجود دارد.
تالار سازهای زهی آرشه ای (تالار استاد زاون) : در این تالار انواع کنترباس، ویولنسل، ویولن آلتو، ویولن، کمانچههای ایرانی آذربایجانی و لری، قیچک و …به نمایش درآمده است.
تالار سازهای کوبهای (تالار استاد فرنام) : این تالار به انواع سازهای کوبهای همچون: طبل، تنبک، درامز، دف، نقاره و… اختصاص یافته است.
تالار سازهای کلاویهدار : در این تالار گونههای متنوعی از پیانو، ارگ، آکاردیون، هارمونیکا، ملودیکا، ساز گارمون از دوره تزار و … به نمایش گذاشته شده است.
بخش کوبهها و کلونها : در این بخش مجموعهای متنوع از کلونها و کوبههای شهرهای مختلف و مکانهای گوناگونی چون: دارالحکومه، کاروانسراها و …نگهداری میشود.
بخش زنگولهها : در بخش زنگوله موزه صدا، مجموعه کاملی از زنگ زورخانه، زنگ دادگاه، زنگوله شتر و… از دوره صفویه تا کنون وجود دارد.
آرشیو صوتی : در این موزه آرشیو کامل صوتی از دوره قاجار تا کنون وجود دارد؛ برخی از این آثار صوتی عبارتند از اذان مؤذنها، شبیهخوانان، تعزیهخوانان، آوازخوانان و…
آرشیو عکس : در این موزه مجموعه کاملی از عکس نوازندگان، خوانندگان و موسیقیدانان از دوره قاجار تا اکنون به نمایش گذاشته شده است.
ادوات آیینی : در این موزه انواعی از ادوات آیینی چون تکمِ تکم خوانان، شهرفرنگ و یک پرده مربوط به حادثه عاشورا وجود دارد.
- زیرزمین
تالار سخنرانی : در زیرزمین موزه صدا، تالار سخنرانی با ظرفیت 50 نفر وجود دارد و تمامی نشستهای تخصصی موزه در این مکان برگزار میشود.
