مناره زین‌الدین از آثار قرن ۵ تا ۷ هجری قمری می‌باشد و بانی ساخت آن فردی به نام خواجه زین‌الدین بوده است. البته درباره زمان ساخت این مناره نظرات مختلفی وجود دارد. مادام دیولافوا باستان‌شناسی است که در زمان قاجار به ایران سفر کرده است. او در کتابش این مناره را مربوط به قرن سیزدهم میلادی می‌داند که مقارن با دوره ایلخانیان است. در برخی متون تاریخی نیز این مناره را مربوط به قرن نهم هجری قمری دانسته‌اند. به همین دلیل مشخص نمودن تاریخ واقعی خلق این اثر، نیازمند بررسی دقیق و موشکافانه است.
این مناره که به مناره تاریخی کاشان مشهور است از آجر ساخته شده و آن را با کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ تزئین کرده‌اند. قسمت بالایی مناره تخریب شده است و نمی‌توان ارتفاع واقعی این مناره را دقیق مشخص کرد. البته در بعضی از دست‌نوشته‌های تاریخی دوره قاجار ارتفاع آن را ۴۷ متر نوشته‌اند اما نمی‌توان به طور قطع به این دست‌نوشته‌ها استناد کرد.
در داخل مناره یه ردیف پله وجود دارد که به صورت مارپیچ به سمت بالای مناره می‌رود و هیچ‌گونه تزئین و معماری خاصی در آن فضا به چشم نمی‌خورد. بالای مناره نیست اتاق کوچکی بوده که هم به منظور دیده‌بانی و هم اعلام اخبار مهم از بالای مناره به مردم شهر ساخته شده بود. در بخش پایینی مناره باقی‌مانده کتیبه‌ای به چشم می‌خورد که بسیار تخریب شده است. البته طی سالیان دراز و بر اثر عوامل طبیعی به همراه بی‌توجهی‌های انسانی، این مناره آسیب بسیار زیادی دیده است.
این اثر تاریخی که در خیابان دروازه اصفهان یا همان ملاحبیب‌اللّه‌شریف شهر کاشان قرار دارد، در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی شماره 110 به ثبت آثار ملی رسیده است.
