مسجد استاد شاگرد تبریز در خیابان فردوسی پشت دبیرستان دخترانه بنت الهدی واقع شده است.

بررسی ها و مطالعات نشان می دهد که این مسجد در زمان امیر حسن چوپان ملقب به علاء الدین ساخته شده است و بانی ساخت آن کسی نبود جز شیخ حسن چوپانی فرزند تیمورتاش. او این مسجد را به افتخار سلیمان از نوادگان چنگیزخان مغول، مسجد سلیمان نام گذاری کرد. البته برخی ها این مسجد را علاییه می خواندند. گفته می شود که تا قبل از سال ۷۴۲ مسجد سلیمانیه ای در این محل وجود داشت که در طی زلزله ای به کلی ویران شد و این مسجد جایگزین آن شد.
مسجد جدید یک بار دیگر در زلزله سال ۱۱۹۳ به کلی ویران شد ولی عباس میرزا عملیات تعمیر آن را بر عهده گرفت. این مسجد یک قرن بعد و در سال ۱۲۹۵ یک بار دیگر تحت مرمت و بازسازی قرار گرفت. با استناد به کتیبه مرمرین مسجد می توان گفت که محمدآقا اردبیلی در سال ۱۳۳۸ آن را تعمیر کرده است. بنایی که امروزه از مسجد استاد شاگرد می بینید به همین دوره مرمت حاج محمد اردبیلی مربوط است.

میدان ساعت یا چهارراه شهناز از معروف ترین نقاط شهری تبریز هستند که به دلیل قرار گرفتن در مسیر اتوبوس های BRT دسترسی به آن ها بسیار راحت است. مابین این چهار راه و میدان ساعت و درست روبروی مصلی، خیابانی به اسم فردوسی وجود دارد که اگر کمی این خیابان را جلوتر بروید به محله اردبیلی ها و مسجد استاد شاگرد می رسید. نزدیک ترین ایستگاه به این خیابان، ایستگاه تربیت و همچنین ایستگاه چهار راه شهناز است.