پرتغالی ها در حاشیه دریای خلیج فارس قلعه های فراوانی را در میان سال های ابتدایی قرن 16 میلادی بنا کردند. ویژگی تمامی این قلعه ها پلان مربع شکل آن ها بود. در این قسمت به تفسیر یکی از این قلعه ها در جزیره قشم می پردازیم.

در سال 886 خورشیدی و 1507 میلادی به فرمان دریانورد پرتغالی، آلفونسو آلبرکرک، قلعه ای در جزیره قشم بنا شد. این بنا با مساحتی به اندازه 2000 مترمکعب با ملات ساروج و سنگ های گچی و آهکی ساخته شد اما در گذر سال ها در دل زمین پنهان شد. سر انجام در سال 1387 خورشیدی توسط کاوش های آقای احسان یغمایی از میان خاک نمایان شد. پیش از آن در زلزله سال 1379 خورشیدی با بزرگی به اندازه 5.9 ریشتر، ضلع شرقی قلعه تخریب شد و کار کاوش آن ناکام ماند. در میان این تفحص ها اشیاء با ارزشی نظیر شیشه های ونیزی، ظروف چینی متعلق به کشور چین و توپ های جنگی پیدا شد. 

کاربری اصلی این قلعه محل نگهداری سلاح های جنگی  برای پشتیبانی دژهای نظامی لارک، هرمز و قشم بود و شامل فضاهایی از قبیل مقر فرماندهی، تالار،انبار اسلحه، سرباز خانه، کلیسا، زندان و آب انبار بوده است.

حکومت شاهنشاهی صفوی توسط امام قلی خان، یکی از سرداران شاه عباس صفوی، تمامی قلعه های پرتغالی ها در حاشیه خلیج فارس را تسخیر کرد و به تصرف کشورمان ایران درآورد.