در مرکز روستای گردشگری پاده قلعه ای باستانی و با ارزش قرار گرفته است. قدمت این اثر تاریخی را می توان در 2 دوره پیش از اسلام و پس از اسلام مورد بررسی قرار داد، اما به عقیده عده ای معماری قلعه پاده همچون دژهای زمان ساسانیان است. در گذر سالیان متوالی مرمت های بسیاری بر روی قلعه تاریخی پاده صورت گرفته است از همین جهت آثار معماری اسلامی قرن 13 قمری نیز بر روی آن دیده می شود.

این بنا در فضایی مدور و آبرفتی، مساحتی نزدیک به 1 هکتار را به خود اختصاص داده است. قلعه خشت و گلی پاده همچون سایر آثار باستانی، در گذر زمان دستخوش تغییرات بسیاری قرار گرفته است و در حال حاضر بخش اعظمی از آن تخریب گشته اما همچنان جزو دیدنی ترین جاذبه های گردشگری استان سمنان به شمار می رود. در بخش هایی از بنا آجرهای مربع شکل با اضلاع 45 سانتی متری و قطرهای 10 و 8 سانتی متری به چشم می خورند اما همانطور که پیش از این گفته شد، مصالح غالب این قلعه را خشت و گل تشکیل می دهند. ضلع شمالی بنا را جرز هایی قطور و بلند قامت در بر گرفته است اما در مقابل آن، دیواره های جنوبی کوتاه مرتبه بوده و دروازه های اصلی قلعه را در خود جای داده اند. دروازه اولیه این دژ باستانی از سنگ ساخته شده بود اما پس از مدتی به عنوان پل مورد استفاده قرار گرفت.

در ابتدا اطراف قلعه را خندقی فرا گرفته بود تا در هنگام حمله دشمن از مردمان و این بنا محافظت شود اما در میانه دهه 1350 آن را با زمین اطرافش هموار کردند و دیگر اثری از آن به جای نماند. قرار گیری قلعه پاده بر بلندترین نقطه این روستای گردشگری این امکان را به محافظان آن می داد تا بتوانند بر تمامی مناطق اطراف به راحتی نظارت کنند و چیزی از نظرشان به دور نماند.
محمد حسن صنیع‌الدوله از نویسندگان دوره قاجار نیز در کتاب مرآت البلدان به قلعه پاده اشاره می کند و آن را بنایی عظیم می داند که بر رویش اتاق هایی کوچک قرار داشت.
قلعه باستانی پاده با شماره ثبت 5811 در 25 خردادماه سال 1381 به ثبت میراث ملی ایران رسید.