عمارت آصف وزیری واقع در سنندج که به عنوان خانه کردی نیز شهرت دارد، اعتبار فرهنگی و گنجینه انسان شناسی قوم کرد به شمار می رود. این عمارت قدیمی ترین ساختمان در سنندج است که قدمت آن به دوره صفویه می رسد، البته عمارت به طور کلی چهار بخش دارد که بخش های مختلف در دوره های مختلفی چون دوره قاجار و پهلوی، به آن افزوده شده اند. خانواده معتمد هاشمی ها (امجد الصراح) به عنوان بنیانگذار این ساختمان شناخته شده اند و احتمالا میرزا محمد رضا وزیری (پدر آصف دیوان) صاحب این ساختمان بوده است.
عمارت دارای چهار محوطه حیاط بیرونی، قنات و اتاق تقسیم آب، حیاط داخلی و اتاق مخصوص خدمتکاران می باشد، خانه کردی به سبک معماری محلی ساخته شده است. ایوانی با شش ستون چوبی دارد که با گچ بری های زیبا تزیین شده و شکل الماس گونه ای در دل حیاط دارد و هر فرد علاقمند به معماری های تاریخی را مجذوب خود می کند. در یکی دیگر از حیاط ها، استخری ساخته شده از سنگ وجود دارد که زیبایی عمارت را دو چندان می کند. دیوارها و سقف ها به زیبایی هر چه تمام تر ساخته و طراحی شده اند. در گوشه جنوب غربی ساختمان نیز، یک حمام ویژه در سبک معماری حمام ایرانی با طرح های آهک ساخته شده است. امروزه بخشی از قسمت جنوبی این ساختمان به گالری تبدیل شده و قسمت دیگر خانه چای سنتی شده است.
عمارت آصف جزئی از مرحله نخست پروژه موزه مردم شناسی مناطق کردنشین یا خانه کرد می باشد که شامل نگارخانه و حیات ورودی، حمام، غرفه های زندگی شهری، مکتب خانه، قلاب بافی، زیورآلات، بخش کشاورزی، مشاغل و فنون، بخش اسناد و عکس‌های تاریخی، اتاق خان، بخش پوشاک، غرفه شکار، غرفه صنایع دستی، غرفه بخش مطبخ زندگی روستایی، کتابخانه و مرکز اسناد است. مجموعه عمارت آصف در سال ۱۳۷۵ به شماره ۱۸۲۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده.
