به طبیعت بکر سوادکوه می رویم و با یکی دیگر از جاذبه های گردشگری چشم نواز آن آشنا می شویم. سد لفور یا همان سد البرز، این جاذبه گردشگری زیبا است. دیدنی های سد لفور از ابتدای جاده های منتهی به آن با درختان سر به فلک کشیده و کهنسال سوادکوه آغاز می شود. طبیعت وصف نشدنی این راه آنچنان محصور کننده است که هرگز متوجه سپری شدن زمان و رسیدن به مقصد نخواهید شد. وجود چشم اندازهایی همچون جنگل لفور با قدمت 40 میلیون ساله، به طبیعت این سد خاکی جلوه ای متفاوت بخشیده و بی شک می توان گفت یکی از منحصر به فرد ترین جاذبه های گردشگری خوش آب و هوای کشورمان به شمار می رود.
کارهای مطالعاتی سد در اواخر حکومت پهلوی آغاز شد اما پس از گذشت سال ها، سر انجام در سال 1374 کار ساخت آن شروع شد و در سال 1389 به بهره برداری رسید. سد البرز در ابتدا به پاشاکلا شهرت داشت اما بعدها تغییر نام داد و در حال حاضر اسم آیت الله صالحی مازندرانی در منابع رسمی برای آن برگزیده شده است.
سد البرز در منطقه دئوتک یا همان محل تلاقی 2 آب احداث شده است و از 3 رودخانه اسکلیم رود، آذر رود و کارسنگ تغذیه می کند. این سد دهانه ای 837 متری را پوشش می دهد و با عمقی نزدیک به 75 متر، توانایی ذخیره 150 میلیون متر مکعب آب را داراست. این حجم فراوان می تواند آب 54000 هکتار زمین کشاورزی از 220 روستا شهرهای جویبار، قائمشهر، بابل و بابلسر را به راحتی تامین کند و از نیروی عبور آب به تولید برق مورد نیاز بسیاری از شهرها و روستاهای اطراف بپردازد.
جنگل های اطراف سد لفور و دریاچه آن در تمامی روزهای سال بسیار تماشایی است. نیمه اول سال هوای مطبوع و خنک لفور بسیار دلچسب خواهد بود. لمس لطافت و حس کردن عطر خوش جنگل و آب، از به یاد ماندنی ترین بخش های این سفر کوتاه مدت خواهد بود. پاییز در سد لفور با ریزش برگ های هزار رنگ به درون دریاچه، جلوه ای منحصر به فرد بدان می بخشد، بی شک می توان گفت در این فصل نظاره گر یکی از زیباترین شاهکار های خلقت خواهیم بود. اما سختی مسیر و هوا در روزهای سرد سال نمی تواند ذره ای از علاقه عاشقان عکاسی و طبیعت برای دیدن لفور کم کند، با این حال حتما از شرایط جوی و جاده در این روزها مطلع شوید.