دریای عمان در جنوب ایران و در بازوی شمال غربی خلیج فارس گسترانیده شده، زمردی درخشان که از سمت غرب و از طریق تنگه هرمز به خلیج فارس و از سمت شرق و جنوب شرق به دریای عرب و اقیانوس هند منتهی می شود. شهرهای بسیار مهم در کرانه های این دریا گسترانیده شده اند، شهرهایی پراهمیت مانند چابهار و جاسک در ایران و مسقط و صحار در عمان. دریای عمان یکی از راه های ارتباطی بسیار مهم و مسیر حمل و نقل بسیار با ارزشی برای انتقال فرآورده های نفتی مناطق نفت خیز اطراف خلیج فارس به شمار می رود. هر چند برخی هنوز به صید ماهی در آن می پردازند اما عمده ترین مشخصه آن اهمیت تجاری اش در صادرات نفت است.
در واقع می توان از دریای عمان به عنوان تنها راه ارتباطی دریای عرب و اقیانوس هند به خلیج فارس نام برد. دریایی با ارزش و مسیر تجاری بسیار حائز اهمیتی که صادر کنندگان نفت با وسواس خاصی امنیت آن را حفظ نموده اند. در واقع دریای عمان که مابین ایران و شبه جزیره عربستان قرار گرفته دارای طول 560 کیلومتری و حداکثر پهنای 320 کیلومتری می باشد. در واقع این ساختار آبی مثلثی شکل بازمانده ای از اقیانوس وسیع و قدیمی نئوتتیس به شمار می رود. در کرانه های این دریا بنادر کوچکی نظیر جاسک، چهابهار و گواتر گسترانیده شده اند که هر یک از اهمیت بازرگانی و دریانوردی فوق العاده ای برخوردارند. البته در کنار تمام این ویژگی های بسیار مهم اقتصادی آب های زمردی این دریا از زیبایی های خیره کننده ای برخوردارند، زییایی های بی نظیری که با سفر به بنادر موجود در کرانه هایش می توان نظاره گر آنها بود.
