منطقه هزار جریب بخشی پهناور میان استان های گلستان و مازندران است و قسمتی از آن نیز در ضلع جنوب شرق و جنوب شهرستان بهشهر استان مازندران قرار گرفته است. منطقه حفاظت شده و شکار ممنوع هزار جریب محدوده ای به مساحت 49000000 هکتار را به خود اختصاص داده است. این منطقه در میان ضلع جنوبی گلوگاه و جنوب شرق بهشر واقع شده و از پوشش گیاهی و جانوری غنی برخوردار است.

انجیلی، راش، ممرز، ازگیل، سیب و آلو وحشی، ال، بلوط، کچف، شیردار، شماد، زرشک کوهی، ولیک، بارانک جنگلی و تلکا درختان هزار جریب را تشکیل می دهند. علاوه بر این درختان رنگارنگ و با ارزش، گل ها و گیاهانی نظیر شقایق، بنفشه، رز، زعفران، آویشن، گل گاوزبان و اسفنج در فصل های مختلف سال بر تن هزار جریب نقش می بندند و سیمایی دل فریب بدان می بخشند.

منطقه هزار جریب به دلیل وسعت پهناور از گونه های جانوری متنوعی برخوردار است. ازجمله این حیوان ها می توان به خرس، پلنگ، گربه وحشی، گرگ، روباه، شوکا، گوزن، خرگوش و خوک اشاره کرد. صدای عجین شده طبیعت هزار جریب با آواز خوش آهنگ پرندگانی همچون گنجشک، قرقاول، دلیجه، کبک، بلبل، سارگپه، هدهد(شانه به سر)، تکا، کرکس، عقاب و شاهین، لذت سفر به این طبیعت بکر را چندین برابر می کند.

آنچه بهشهر را به طبیعتی منحصر به فرد تبدیل کرده تنها خود هزار جریب نبوده و مکان های گردشگری دیگری همچون غار بادو لک لک در روستای پچت، آبشار سمبی در روستای یخکش، شمشیر بر در روستای سفید چاه و چشمه هایی نظیر کینوا در روستای ارضت و استخر طبیعی و زیبای روستای کلا، نیز به عنوان جاذبه های گردشگری این منطقه به شمار می روند و بازدید از آن ها خالی از لطف نیست.