می توان از سیلک به عنوان اولین خاستگاه تمدن شهرنشینی ایران نام برد،

نشانه هایی باستانی که قدمتشان به نیمه اول هزاره پنجم قبل از میلاد بازمی گردد. این مجموعه باستان شناسی در جنوب غربی کاشان قرار گرفته و دو تپه با طول تقریبا نیم کیلومتری و دو گورستان را در دل خود جای داده، گورستان هایی که عمدتا از آنها با عنوان الف و ب یاد می شود. کهن ترین نشانه های حیات بشر در تپه های شمالی این مجموعه یافت شده اند،

ساکنین این سرزمین در کلبه هایی ساده و ساخته شده از جنس نی، حصیر و گِل می زیسته اند، با کمی پیشرفت در زمینه سفالگری خانه ها از جنس خشت ساخته شده است. در واقع تپه سیلک همان زیگورات یا محل عبادت مردم کهن به شمار می رفته، در گذشته در سرزمین های بین النهرین بناهای مذهبی به نام زیگورات برای نیایش مردم بنا می گردیده.

در سال 1993 همزمان با کشف چند سفال باستانی در پاریس کاوش ها برای آشکارسازی پیشینه این آثار گرانبها آغاز شد. سرانجام مشخص شد محل اکتشافات آنها سیلک بوده است.

از این رو یک تیم اروپایی تحت سرپرستی پرفسور رومن گیرشمن برای انجام کاوش و حفاری در سیلک به این منطقه فرستاده شدند. پس از انجام تحقیقات و اقدامات لازم گزارش عملکرد خود را در کتابی به عنوان سیلک کاشان البته به زبان فرانسوی منتشر ساختند.

در واقع تپه سیلک در بین 4 زیگورات موجود در ایران، قدیمی ترین آنها به شمار می رود، گنجینه ای شگرف که توسط تمدن ایلامی ها ساخته شد. ویژگی های این مجموعه تا حدی حیرت آور است که تصور خلقش در 7500 سال پیش بسیار دشوار و فراتر از زمان خودش می باشد.

نتایج بدست آمده از کاوش های انجام شده بر روی این سرزمین متمدن وجود شش دوره فرهنگی را برای آن به اثبات می رساند.

می توان از تپه سیلک به عنوان بهشتی برای عاشقان فرهنگ و طبیعت باستان نام برد، قدیمی ترین سکونت گاه بشر با ویژگی هایی منحصر به فرد و جذاب.

تعطیلات سالانه: روزهای تعطیل مهم سال نظیر تاسوعا و عاشورای حسینی، شهادت حضرت علی و غیره