می توان از تنگ چوگان به عنوان میراثی ارزشمند از دوران ساسانیان نام برد، این گنجینه در نزدیکی شهر باستانی بیشابور قرار گرفته و از شش سنگ نگاره برجسته از پادشاهان ساسانی مشابه حجاری های نقش رستم، نقش رجب و طاق بستان محافظت می کند. همچنین یک تندیس 6 متری از شاهپور اول، دومین پادشاه ساسانیان در درون غار شاپور، در ارتفاع 800 متری از بستر رودخانه به چشم می خورد، تندیسی شگرف که به جرات می توان گفت در ایران بی همتاست. البته نقش های این تنگه نسبت به سایر نقش های دوران ساسانی گسترده تر و بزرگترند تا جاییکه 3 عدد از آنها بیش از 30 متر مربع وسعت دارند و هر یک نقش پیکر 30 نفر را در دل خود جای داده اند. از اولین و بزرگترین این نقوش می توان به نقش پیروزی شاپور اول بر امپراطوری روم اشاره کرد، نقشی که تصویر حکاکی شده شاپور اول را سوار بر اسب در حالیکه جنازه گردیانوس زیر پاهای اسبش و دست های والریان در دست هایش اسیر است را به نمایش می گذارد. این حجاری همچنین تصویر فیلیپ را در حالت زانو زدن و التماس به شاپور در دل خود جای داده است.

در پشت سر شاپور سربازان و افسران نظامی و در روبه روی آن حکمفرمایان رومی در حال اعطای هدیه به چشم می خورد. به طور کلی در نقوش و حجاری های برجسته تنگ چوگان 11 پیکر وجود دارد که هر یک موفق به کسب جایگاهی ویژه در میان نقوش برجسته ایرانی شده اند و در نوع خود بی نظیرند. دومین نقش روایتگر پیروزی بهرام دوم در مقابل اعراب بیابانگرد می باشد و نقش سوم تصویرگر مراسم دریافت حلقه شهریاری بهرام اول از اهورامزداست. نقش چهارم پیروزی بهرام دوم بر یاغیان را به تصویر می کشد. در سمت راست تنگه نقش پنجم به چشم می خورد، نقشی با محتوای پیروزی شاپور بر دولت روم. در آخرین نقش هم تصویر مراسم دریافت حلقه شهریاری شاپور اول از اهورامزدا و پیروزی وی در جنگ علیه رومی ها حکاکی شده. در میان این مجموعه نفیس نقش پنجم از همه بیشتر از گزند صدمات و آسیب ها در امان مانده و سالم تر از بقیه به نظر می رسد. حال شاید این سوال برایتان پیش آید که چرا نام چوگان را برای این تنگه انتخاب نموده اند؟ پادشاهان ساسانی در این تنگه به انجام بازی چوگان می پرداختند از این رو از آن به عنوان تنگه چوگان یاد می کردند. مهم ترین نکته ای که در این نقوش خودنمایی می کند، اصرار شاپور اول در به تصویر کشیدن پیروزی اش در برابر امپراطوری روم هاست. علت این جدیت اهمیت این پیروزی علیه دشمن چندین ساله امپراطوری ایران تلقی می شود.