در فواصل بین قرن های سوم تا هفتم قبل از میلاد، کشور امروزی ایران جزو قلمرو گسترده امپراطوری قدرتمند ساسانیان بود، امپراطوری باشکوه که رقیب بزرگ رومیان در شرق به شمار می رفت. در طی آن دوران آئین زرتشتی دین رسمی مردم این سرزمین قلمداد می شد. از این رو عبادتگاه های متعددی در سراسر این سرزمین توسط حاکمان ساسانی به عنوان نشانه ای پایدار از دینشان ساخته شدند که از مهم ترین آنها می توان به تخت سلیمان اشاره کرد

تخت سلیمان که امروزه از آن به عنوان یک جاذبه تاریخی یاد می شود در شمال غربی ایران در آذربایجان غربی در دل دره ای و در ارتفاعات 2000 متری از سطح دریا قرار گرفته و توسط رشته کوه هایی باشکوهی احاطه گردیده است. در فاصله ای نه چندان دور از تخت سلیمان، یک دریاچه زیبا یافت می شود، دریاچه ای جادویی که با خود جزیره ای شناور را حمل می کند.

در فاصله 3 کیلومتری از غرب این منطقه یک کوه آتشفشانی به چشم می خورد، کوهی که افسانه ای کهن را با خود به دوش می کشد و از آن به عنوان زندان سلیمان نیز یاد می شود. این افسانه حکایت زندانی کردن هیولا در عمق 100 متری آتشفشان توسط پادشاه سلیمان را روایت می کند. این کوه یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری استان آذربایجان غربی به شمار می رود و سالانه تعداد زیادی از گردشگران برای تماشای شگفتی های داخل کوه از دهانه خطرناک و بسیار مهیجش به این منطفه می آیند. به طور کلی تخت سلیمان تنها یک منطقه باستانی با چشم اندازهای طبیعی خیره کننده نیست، بلکه سرزمینی است با فضایی عرفانی که افسانه هایی را در دل خود جای داده.

در قرن پنجم قبل از میلاد همزمان با به قدرت رسیدن ساسانیان و ساختن تخت سلیمان، زندان سلیمان اهمیتش را از دست داد. در اواسط همان قرن در زمان به قدرت رسیدن پیروز یکم ساخت و سازهایی در این منطقه انجام شد. در قرن بعد تخت سلیمان مقر اصلی زرتشتیان و یکی از مهم ترین نیایشگاه های آنها به شمار می رفت. جاییکه والاترین آتش مقدس را در دلش جای داده بود. ساسانیان همچنن اقدام به ساخت معبدی برای ایزدبانو آناهیتا، الهه آب و فرشته نگهبان چشمه ها و باران در تخت سلیمان نمودند. آنان برای دفاع از این منطقه دور تا دورش را با دیواره ای 13 متری، 38 برج و دو ورودی در شمال و جنوب محصور نمودند. اما تمام این اقدامات نتوانست پاسخگوی حملات ارتش رومیان شرقی که کینه ای عمیق از امپراطوری ساسانیان داستند، باشد. در اثر این حملات تخت سلیمان در سال 627 قبل از میلاد تخریب گردید.

این منطقه تا قرن ها بعد شاهد هیچ رویداد و اتفاق مهمی نبود و به سکونتگاه کشاورزان تبدیل شد. تا اینکه در قرن سیزدهم موفق شد به شکوه و افتخاری نسبی دست یابد. مسئله ای بسیار مهم در هنگام بازدید از این منطقه وجود دارد آن هم دریاچه اش است، دریاچه ای در ظاهر آرام و زیبا که بسیار بیرحمانه هر جاندارای را به دل خود می کشاند. لطفا توجه داشته باشید به هیچ وجه در این دریاچه شنا نکنید زیرا رفتن به آن قطعا منجر به مرگ می شود.

دسترسی به این اثر تاریخی ارزشمند از دو مسیر مختلف زنجان و تکاب امکان پذیر می باشد. در صورتی که تنها می خواهید از این اثر بازدید نمایید پیشنهاد می شود از مسیر تکاب استفاده نمایید. جاده تکاب، جاده ای مناسب و هموارتر خواهد بود از این رو راحت تر می توان به آن دست یافت. برای افرادی که ماشین شخصی ندارند مسیر تکاب ارزان تر خواهد بود. مسیری که می توان قسمتی از آن را با اتوبوس طی نمود و مسافت 42 کیلومتری باقی مانده را با اتومبیل رفت.

مسیر زنجان، مسیری است کوهستانی و پرفراز نشیب و کمی خسته کننده می باشد. تخت سلیمان در منطقه ای کوهستانی و سردسیر قرار گرفته و با شروع فصل پاییز شاهد سرمای زیادی خواهد بود. پس پیشنهاد می شود فصول گرم تر را برای بازدید از زیبایی های آن انتخاب نمایید.