بنایی 600 ساله و معماری آذری، که در سالهای اخیرا مرمت شده و نام های مختلفی را به خود اختصاص داده. مردم آن را زندان هارونیه می نامند اما در سفرنامه ها آن را مسجد توس، خانقاه و آرامگاه غزالی نیز نامیده اند تا اینکه در کمتر از صد سال گذشته نام هارونیه را گرفته، هر چند ارتباطی با هارون الرشید عباسی ندارد.
تحقیقات نشان داده اند هارونیه خانقاهی ساخته شده درقرون هفت و هشت هجری است. در کنار آن سنگ سیاهی به یاد بود امام محمد غزالی عارف قرن پنج و شش هجری و در شمال غربی بنا مقبره حسین خدیو، غزالی شناس معاصر قرار دارد.
هارونیه تنها اثر باز مانده از شهر باستانی توس به شمار می رود که در شهر کهن تابران ساخته شده و به خاطر قدمتش از ارزش بالایی برخوردار است. هارونیه بنایی است با یک فضای مربعی و گنبدی به ارتفاع 25 متر و مساحت 24 متر مربع و سه حجره و اتاقک را در انتهای بنا خود جای داده. این بنا با وجود سادگی بسیار چشم نواز است، هر چند زینت آن به گچ بری های داخلی و قاب های عمودی و ستون نماهای اطراف ورودی خلاصه می شود.