باغ چهل‌تن یکی از باغ های تاریخی و پر آوازه شهر شیراز است.قدمت این باغ محل زندگی ۴۰ درویشی بوده که در بقعه چهل تن گذران عمر می کردند و مشغول عبادت بودند و هر کدام دار فانی را وداع می گفت، درویش دیگری او را در ضلع شرقی محوطه به خاک می سپرد. به این ترتیب زمانی که هر ۴۰ درویش رخت از دنیا بستند، قبرهایشان در این گوشه از حیاط ردیف شده بودند. بعدها در سال ۱۲۲۰ هجری شمسی حاکم وقت فارس یعنی معتمدالدوله فرهاد میرزا قاجار دستور ساخت سنگ قبرهایی به یک اندازه را داد و این سنگ قبرها بدون هیچ نوشته ای روی قبرها قرار گرفتند.
این باغ در دوره‌ی زندیه ساخته شده‌است و چهل گور تاریخی را در خود جای داده‌است؛ به‌همین دلیل به باغ چهل‌تن نام دارد.هم چنین شماری گور مربوط به سده‌ی سیزدهم هجری در این باغ وجود دارند. باغ چهل‌تن در شمال آرامگاه حافظ و جنب باغ جهان نما واقع شده‌است.
