نَشتیفان شهر آسیاب های بادی از مجوعه بی نظیری برخوردار است. آسبادهای خشت و گلی نشتیفان قدمتی به بلندای تاریخ دارند و در گذشته به منظور تولید آرد و یا پمپ کرد آب مورد استفاده قرار می گرفتند. تاریخ دقیقی برای  پیدایش اولین آسیاب های بادی موجود نیست اما به عقیده برخی، پیش از ورود اسلام به ایران و حتی 2 قرن قبل از میلاد حضرت مسیح (ع)، این آسیاب ها در کشورمان مشغول به کار بوده اند. قدرت نیروی باد در این شهر به اندازه ای بوده تا بومیان منطقه به فکر ساخت این سازه های مهندسی شده و با ارزش بی افتند. سون آندرس هدین (Sven Anders Hedin) سفرنامه نویس سوئدی، در رابطه با دلیل ساخت آسیاب های بادی نشتیفان چنین می گویید: در تمام طول سال بادهای شمال حاکمیت دارند و استقرار باد و همچنین نبود آب موجب احداث آن شده است.

واژه آسباد از دو بخش آس و باد تشکیل شده است. آس در فرهنگ دهخدا به معنای دو سنگ دایره وار و برهم نهاده است که سنگ زیرین به میله ای آهنی متصل است و سنگ بالایی آن به کمک دست، باد، آب، بخار، حیوانات و یا برق چرخانده می شد تا غلات را خرد و تبدیل به آرد کند. اگر این وسیله با آب کار کند به آن آب آس، آسیاب و یا آسیا گویند و اگر با باد کار کند واژه هایی همچون باد آس، آسیا چرخ، رحی الریح و یا آس باد بر آن می نهند.به طور کلی این مجموعه نشان از اندیشه های خردمندانه انسان های گذشته است که از تمام نعمت های الهی به بهترین شکل استفاده می کردند. سازه خشتی مجموعه تطابق بسیار زیادی با اقلیم منطقه شمال شرقی ایران داشته و جهت گیری آن به نحوی است تا تمام باد برخورد کرده به بدنه را از میان دروازه های باریک و تیغه ای مانندش عبور دهد. با عبور باد از بال و پر های آس باد ها نیرویی تولید می شود تا سنگ های تحتانی داخل مجموعه بر روی یکدیگر حرکت کنند. این بناها نیز همچون سایر معماری های باستانی ایران جزو معماری های سبز محسوب می شوند و کوچکترین آلودگی محیطی برجای نمی گذارند.

بهترین فصل سفر: اردیبهشت ماه تا پایان فصل پاییز به علت آب و هوای مناسب، بهترین زمان سفر به شهر تاریخی نشتیفان است.