شهر شوش با تمدنی چندین هزار ساله در بر دارنده آثار باستانی فراوانی است اما در این میان می توان این شهر را از نظر وجهه مذهبیش نیز ارزشمند دانست. آرامگاه دانیال نبی (ع) در این شهر همانند حرم مطهر امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س)، دارای شهرت فراوانی میان ادیان گوناگون است و به نوعی حضرت دانیال را پیامبری برای وحدت تمامی ادیان یکتا پرستان می دانند.
در ابتدا آرامگاه بدین شکل نبود اما پس از سیلی تخریب کننده در سال 1249 خورشیدی، قسمت اعظمی از بنا تخریب شد و جعفر شوشتری از روحانی های شیعیان دستور داد تا بنا را مرمت کنند و حاج ملا حسین معمار این کار را انجام داد. پس از مرمت ضریحی در مرکزیت ساختمان قرار گرفت و بخش زیارت بانوان و آقایان از یکدیگر جدا شد.

آرامگاه دانیال نبی از بخش های متعددی همچون سردر، حیاط، ساختمان اصلی، گنبد و گنبدخانه و بقعه اصلی تشکیل شده است. بخش ورودی آرامگاه همچون سایر عبادتگاه های یهودیان از سمت شرق است و شاید آن را دلیلی دانست برای ریشه حضرت دانیال (ع) از قوم یهود. اما پس از پیامبر اکرم (ص) تنها پیامبری است که رو به کعبه و قبله مسلمانان به خاک سپرده شده است.

به هنگام ورود به شهر شوش حرم دانیال نبی(ع) با گنبد فاخر و چشم نوازش به چشم می خورد. گنبد به صورت 2 پوسته ساخته شده است و پوشش بیرونی یا خود آن از نوع اورچین بوده و بخش داخلی یا آهیانه آن به منظور انسانی کردن گنبد از داخل بنا، ساخته شده است. این گنبد پلکانی با ارتفاع 20.5 متر، دهانه 5.1 متری را پوشش داده است و فرمی 6 ضلعی دارد. با مشاهده کردن گنبد آرامگاه می توان به یاد زیگورات چغازنبیل، دیگر بنای تاریخی این شهر افتاد. بقعه اصلی در فضای زیرین بنا و در زیر ضریح و فضای هم کف قرار گرفته است. ساروج از جمله عمده مصالح بکار رفته در این بناست و مقاومت بسیاری بدان بخشیده است.

در سال 16 قمری همزمان با آخرین جنگ های بین سپاه ایرانیان و اسلام، جسدی مومیایی شده در اتاق مهر و موم شده کشف شد و بومیان منطقه اظهار می کردند در هنگام کم آبی این جسد را به بیرون می آوردند و از آسمان باران می بارید و با بردن آن به داخل اتاقش باران قطع می شد. با گذشت سال ها به عمر نامه ای از یافتن مومیای نوشته شد، اما خلیفه نتوانست پی به شخصیت این فرد ببرد سپس عمر به نزد امام علی (ع) آمد و ایشان چنین گفتند: (این جسد دانیال نبی بردار من است، ایشان را پس از غسل و کفن، رو به قبله به خاک سپارید و آب رودخانه را از روی قبر عبور دهید تا نگهبانی باشد برای غارت نا اهلان).
حضرت دانیال (ع) از چنان ارزشی برای حضرت علی (ع) برخوردار بود که ایشان در باطه با دانیال نبی می فرمایند:
(من دل الی دانیال فبشروه بالجنه) یعنی هر کس مردم را دلالت بدهد به زیارت دانیال، به او بشارت بهشت را می دهم.
 همچنین در حدیثی می فرمایند:
(من زار اخی دانیال کمن زارنی) یعنی هرکس قادر به زیارت من نیست، قبر برادرم دانیال را زیارت کند. این حدیث زیبا را می توان بر روی یکی از کاشی کاری های آرامگاه دانیال نبی (ع) مشاهده کرد.
همچنین حضرت محمد (ص) در رابطه با فضیلت ایشان فرموده اند: (من لم یقدر علی زیارتی فلیزر قبر اخی دانیال) یعنی هر کس به دیدار بردارم دانیال برود، گویی به دیدار من آمده است.

گفته شده حضرت مهدی (عج) در هنگام ظهورشان به همراه 4 پیامبر همراهی خواند شد و یکی از این بزرگان حضرت دانیال (ع) است.

پیوسته در روزهای 1 و 13 فروردین هر سال گردشگران بسیاری به این حرم می آیند و لحظات شیرین سال تحویل و عید را در این مکان سپری می کنند. اما همانطور که گفته شد حضرت دانیال (ع) را تنها مسلمانان عزیز نمی دانند و این را می توان در گرد هم آمدن یهودیان به هنگام مراسم آیینیشان در کنار حرم دانیال نبی مشاهده کرد.
آرامگاه دانیال نبی (ع) با شماره ثبت 51 در 24 شهریورماه سال 1310 به ثبت میراث ملی ایران در آمد.

از امکانات این مجموعه پارکینگ آن است و راه دسترسی به حرم بسیار آسان است. همچنین در نزدیکی آرامگاه پمپ گاز و بنزین قرار گرفته است و می توانید برای صرف غذا از رستوران های اطراف حرم استفاده کنید. لازم به ذکر است بانوان در هنگام ورود به حرم بایستی از پوشش چادر استفاده کنند، البته چادرهایی در محوطه بدین منظور قرار گرفته شده است.